فرض واحد پولی در حسابداری
فرض واحد پولی به این معنی است که آثار و نتایج کلیه معاملات و عملیات مالی موسسه باید برحسب پول، اندازهگیری و گزارش شود. از آن جا که پول وسیله مبادله و مقیاس مشترک اندازه گیری ارزش در کلیه مبادلاتِ اقتصادی است، در حسابداری نیز معاملات و عملیات مالی و رویدادهای دارای اثر مالی برحسب واحد پول به عنوانِ مقیاس مشترک، اندازهگیری و گزارش می شود.
البته اموال مختلف را به مقیاس های متفاوتی ازجمله: زمین را با مترمربع، سیمان را با کیلو و بنزین را با لیتر می توان اندازهگیری نمود. اما اگر ترازنامه ای تهیه کنیم که در آن هرکدام از اموالِ فوق با مقیاس مذکور ارائه شده باشد، آیا این ترازنامه قابل استفاده است؟
به دلیل همین محدودیت هاست که در حسابداری، واحد پول (مثلاً ریال) به عنوان مقیاسی که بین همه معاملات و عملیات مالی مشترک است، مبنای ثبت قرار می گیرد.
پیشنهاد می شود برای مطالعه بیشتر از مقاله اصول و مفروضات حسابداری دیدن فرمایید. همچنین خلاصه ای از این مقاله را در پادکست صوتی زیر گوش دهید:
مزایای استفاده از پول:
- مقایسه پذیری صورت های مالی واحد تجاری با سایر مجموعه ها
- ارائه یک واحد شناخته شده برای ثبت و نمایش گزارش ها
معایب استفاده از پول:
- در نظر نگرفتن جنبههای غیرپولی در نتایج کار مجموعه. نظیر منابع انسانی و وضعیت بازار
- تغییرات ارزش پول طی زمان
واحد اندازه گیری رویداد مالی در حسابداری چیست؟
یکی از اصول بنیادین در علم حسابداری، مفهوم واحد پولی است که به عنوان زیربنای اصلی برای اندازه گیری و گزارشگری رویدادهای مالی شناخته می شود. این اصل به معنای استفاده از یک واحد مالی مشخص برای ثبت و گزارش کلیه رویدادهای مالی یک سازمان است. با تکیه بر این مفهوم، سازمان ها می توانند داده های مالی خود را به شکلی استاندارد و قابل فهم ارائه دهند.
انتخاب یک واحد پولی مشخص این امکان را فراهم می کند که اطلاعات مالی سازمان در قالب اعداد قابل مقایسه نمایش داده شوند. برای مثال، یک شرکت تولیدی ممکن است هزینه ها و درآمدهای خود را به دلار یا ریال ثبت کند تا بتواند گزارش سود و زیان دقیقی تهیه کرده و تحلیل های مالی موثرتری ارائه دهد.
دلایل استفاده از فرض واحد پولی
فرض واحد پولی یکی از اصول کلیدی در حسابداری است که نقشی اساسی در استانداردسازی و افزایش شفافیت مالی ایفا می کند. دلایل متعددی برای استفاده از این فرض وجود دارد که در ادامه به برخی از آن ها اشاره می کنیم:
- قابلیت مقایسه:
استفاده از یک واحد پولی مشخص امکان مقایسه گزارش های مالی بین دوره های زمانی مختلف و همچنین میان سازمان های متفاوت را فراهم می کند. این ویژگی به تصمیم گیری های مالی دقیق تر و ارزیابی عملکرد سازمان ها کمک شایانی می کند.
- شفافیت و استانداردسازی:
فرض واحد پولی، اطلاعات مالی را به شکلی ساده و شفاف ارائه می دهد که برای تمامی ذی نفعان از جمله مدیران، سرمایه گذاران و سازمان های نظارتی قابل درک باشد. این شفافیت باعث افزایش اعتماد به گزارش های مالی و کاهش ابهامات می شود.
- سهولت در تهیه گزارش ها:
بدون استفاده از یک واحد پولی مشخص، تهیه گزارش های مالی دقیق و قابل اعتماد بسیار دشوار خواهد بود. فرض واحد پولی این چالش را برطرف کرده و روند گزارش دهی را ساده تر و مؤثرتر می کند.
- تصمیم گیری مالی بهتر:
بیان اطلاعات مالی به شکل پولی، امکان تحلیل دقیق تری را برای مدیران و سرمایه گذاران فراهم می کند. این اطلاعات مالی استاندارد، آن ها را در تصمیم گیری های آگاهانه تر یاری می کند و به بهبود مدیریت منابع مالی کمک می نماید.
محدودیت های فرض واحد پولی
مفهوم گروه های مالی، با وجود تمامی مزایایی که ارائه می دهد، با محدودیت ها و چالش هایی همراه است که در فرآیند تحلیل مالی باید به دقت بررسی شوند:
- تورم:
یکی از محدودیت های مهم صورت های مالی، تأثیر تورم بر ارزش واقعی پول است. تورم باعث کاهش قدرت خرید می شود و ممکن است اطلاعات مالی موجود، بازتاب دهنده کامل واقعیت اقتصادی نباشد. به عنوان نمونه، دارایی هایی که چندین سال پیش خریداری شده اند، احتمالاً ارزش فعلی خود را به درستی نشان نمی دهند. - نوسانات ارزی:
در اقتصادهایی که با نوسانات شدید ارزی مواجه هستند، سرمایه گذاری های خصوصی ممکن است با چالش های جدی روبه رو شوند. این موضوع به ویژه برای شرکت های بین المللی که در کشورهای مختلف فعالیت می کنند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. - عدم انعکاس ارزش های غیرپولی:
فرض واحد پولی، تنها به اندازه گیری رویدادهایی می پردازد که قابلیت مبادله با پول را دارند. به همین دلیل، ارزش هایی مانند شهرت سازمان، رضایت مشتری یا کیفیت خدمات ممکن است در گزارش های مالی لحاظ نشوند و نادیده گرفته شوند.
کاربرد فرض واحد پولی در گزارش دهی مالی
اجزای مالی نقش کلیدی در فرآیند گزارشگری مالی ایفا می کنند و پایه بسیاری از اصول حسابداری را تشکیل می دهند. این اجزا شامل موارد زیر هستند:
- تهیه صورت های مالی:
تمامی صورت های مالی از جمله ترازنامه، صورت سود و زیان، و صورت جریان وجوه نقد بر اساس مفروضات واحد پولی تهیه می شوند. این رویکرد امکان تجزیه و تحلیل دقیق وضعیت مالی سازمان را فراهم می آورد. - محاسبه شاخص های مالی:
شاخص های مالی نظیر نسبت های سودآوری، نقدینگی، و کارایی تنها در صورتی معنای واقعی پیدا می کنند که تمامی داده ها به یک واحد پولی یکسان تبدیل شده باشند.
- تهیه بودجه:
بودجه بندی سازمان نیز بر پایه واحد پولی انجام می گیرد تا امکان پیش بینی و کنترل دقیق هزینه ها و درآمدها فراهم شود
نقش بلاک چین و ارزهای دیجیتال در آینده فرض واحد پولی
ظهور فناوری بلاک چین و ارزهای دیجیتال، چالش ها و فرصت های جدیدی را در معرفی ارزها ایجاد کرده است:
- یکپارچگی جهانی:
ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین و اتریوم می توانند به عنوان یک ارز جهانی عمل کنند و نیاز به تبدیل ارزهای مختلف را کاهش دهند. این امر به ویژه برای شرکت های بین المللی حائز اهمیت است. - شفافیت بیشتر:
فناوری بلاک چین امکان شفافیت، تغییرناپذیری و ذخیره سازی اطلاعات مالی را فراهم می آورد که می تواند اعتماد را در گزارشگری مالی افزایش دهد. - کاهش تأثیر تورم:
برخی از ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین عرضه محدودی دارند و به همین دلیل می توان از آنها به عنوان ابزاری برای مبارزه با تورم استفاده کرد. - چالش های قانونی:
استفاده از ارزهای دیجیتال در گزارشگری مالی ممکن است با چالش های قانونی و نظارتی روبه رو شود. بنابراین، استانداردهای حسابداری باید به طور مداوم به روز شوند تا با این تغییرات همگام شوند.
نتیجه گیری
فرض پولی یکی از مفروضات اساسی در حسابداری است که استانداردسازی، شفافیت و قابلیت مقایسه را در گزارشگری مالی تسهیل می کند. با این حال، محدودیت هایی مانند تأثیر تورم و نوسانات نرخ ارز باید در نظر گرفته شوند. ظهور فناوری های بلاک چین و ارزهای دیجیتال همچنین فرصت های جدیدی را برای بهبود پیش بینی ها و تقویت نقش آینده حسابداری فراهم می آورد.
استفاده از این مفاهیم همراه با فناوری های نوین می تواند به سازمان ها کمک کند تا اطلاعات مالی خود را دقیق تر و شفاف تر ارائه دهند و در نتیجه تصمیمات مالی بهتری اتخاذ کنند.
سوالات متداول
پول چیست؟
پول ارزش مبادلهای دارد و میتواند وسیلهای برای مبادله باشد که اگر ارزش مبادلهای بالفعل نداشت حتی وسیلهای برای مبادله هم نمیتوانست باشد.
وسیلهای که فاقد “ارزش” باشد نمیتواند نقش وسیله را بازی کند زیرا کسی که در مقابل دریافت وسیله خاصی حاضر میشود کالای خود را به دیگری واگذار کند بدین علت است که میداند این وسیله همواره ارزش مبادلهای خود را حفظ خواهد کرد و میتوان آن را تصاحب کرد و چون پول هم دارای ارزش مبادلهای است به عنوان وسیله مبادله مورد قبول واقع میشود.
مفهوم فرض واحد اندازه گیری در حسابداری چیست؟
فرض واحد اندازه گیری به این معنی میباشد که کلیه عملیات و رویدادهای مالی باید بر حسب پول مورد محاسبه قرار گرفته و گزارش شود.
اندازهگیری بر حسب واحد پول به خاطر این است که برای اندازه گیری باید واحد ثابتی باشد. اما در واقعیت به دلیل وجود تورم ارزش واقعی پول در طول زمان کاهش مییابد. زیرا واحد پول برعکس مقیاسهای دیگر که در اندازهگیری فیزیکی مورد استفاده قرار میگیرد قدرت خرید ثابتی ندارد.
و افزایش سطح عمومی قیمتها و کاهش قدرت خرید پول باعث شده است که فرض واحد اندازهگیری برحسب پول به یکی از پر بحثترین مفروضات حسابداری تبدیل شود و موقعیت این فرض در میان سایر مفروضات حسابداری ضعیف باشد. و با این حال نیز میتوان در گزارشهای مالی کاهش قدرت خرید پول را به نحوی از بیثباتی واحد اندازهگیری را برطرف کرد.
اصل شناسایی و شناخت و اندازه گیری صورتهای مالی در حسابداری چیست؟
شناسایی عبارت است از ثبت رسمی یک رویداد اقتصادی در صورتهای مالی به عنوان یک دارایی. یک بدهی. یک هزینه و یا نظیر آن ها.
شناسایی هم شامل شناسایی اولیه یک قلم و هم تغییراتی که در مبلغ آن ثبت شده شامل میشود.
با توجه به اصل شناسایی: یک وسیله که از یک رویداد اقتصادی دیگر ناشی میشود اگر موارد زیر را داشته باشد باید شناسایی گردد:
- وسیله مورد نظر تعریف یک عنصر صورتهای مالی را داشته باشد.
- وسیله مورد نظر دارای صفتی باشد که آن را بتوان به صورت قابل اتکایی در قالب واحد پولی اندازهگیری کرد.
- هر چه در مورد یک وسیله شواهد بیشتری وجود داشته باشد و کیفیت این شواهد هرچه بهتر باشد در مورد اندازهگیری آن وسیله ابهام کمتری وجود خواهد داشت و آن وسیله از اتکاپذیری بیشتر برخوردار خواهد بود.
اندازه گیری صورتهای مالی:
این سه مورد شناسایی در مورد همهی عنصر های صورتهای مالی کاربرد دارند. منافعی که از شناسایی یک وسیله انتظار داریم باید از هزینههای مورد انتظار از استفاده اطلاعات مورد نظر بیشتر باشد.
قبل از بحث درمورد اصل های مشخصتر باید به مورد شماره 2 آگاهی عمیقتری داشته باشیم زیرا ممکن است منظور از واژه “صفت” روشن نباشد. صفت به ویژگی یک وسیله گفته میشود.
برای مثال صفتهای یک دارایی شامل حجم. رنگ و وزنش میباشد. استفاده کنندگان صورتهای مالی به صقتهای مالی مثل بهای تمام شده تاریخی یا بهای جایگزینی جاری یک وسیله علاقه دارند. گرچه مورد شماره 2 اجازه میدهد هر صفتی گزارش شود.
ولی صقت منتخب شده باید به طور قابل اتکایی قابل اندازه گیری بر حسب ریال باشد.
مقیاس های اندازه گیری را تعریف کنید؟
1_ مقیاس اسمی: در حسابداری برای نمودارحسابها و یا کدینگ حسابها از مقایس اسمی استفاده شده است.
2_ مقیاس رتبهای(ترتیبی): در حسابداری برای مرتب نمودن داراییها و بدهیها از مقیاس رتبهای استفاده میشود.
3_ مقیاس فاصله ای: در حسابداری برای محاسبه حاشیه سود یا نقطه سر به سر از مقیاس فاصله ای استفاده میشود.
4_ مقیاس نسبی: در حسابداری برای نسبت داراییها به بدهیها از مقیاس نسبی استفاده میشود.
امیدوارم با مطالعه این مقاله پاسخ خود را به سوال دریافت کرده باشید. در کنار مطالعه این مطلب، کارشناسان آپاداس در انتخاب دوره آموزش حسابداری مناسب شما را همراهی خواهند کرد. شما میتوانید از طریق راههای ارتباطی ثبت شده در قسمت تماس با ما ارتباط برقرار کنید و یا با درخواست مشاوره رایگان با شما در تماس خواهیم بود.
گردآورنده: نسترن قربانی