استاندارد شماره 43 حسابداری: درآمد عملیاتی حاصل از قرارداد با مشتری
استاندارد شماره 43، که موسوم به “درآمد عملیاتی حاصل از قرارداد با مشتری” است، یکی از مهمترین استانداردهای حسابداری است که تاثیر به سزایی بر روی گزارشگری مالی شرکتها دارد. استاندارد مورد نظر، توسط سازمان حسابرسی تایید شده و در زمره استاندارد رسمی شناخته میشود. در این مقاله از آپاداس، به بررسی و آموزش استاندارد شماره 43 حسابداری پرداخته و اهمیت آن را در صنعت حسابداری بیان خواهیم کرد.
اهداف استاندارد شماره 43 حسابداری
هدف این استاندارد تعیین اصولی است که واحد تجاری برای گزارش اطلاعات مفید به استفادهکنندگان صورتهای مالی درباره ماهیت، مبلغ، زمانبندی و عدم اطمینان درآمد عملیاتی و جریانهای نقدی که هنگام قرارداد مشتری ، باید استفاده گردد.
بیشتر بخوانید: تجدید ارزیابی دارایی ها
شناخت و تشخیص قرارداد
قرارداد مشتری در واحد تجاری، تنها هنگامی مقبول واقع میشود که معیارهای زیر بر اساس استاندارد 43 وجود داشته باشد:
الف. طرفین، قرارداد را (به صورت کتبی، شفاهی یا طبق سایر رویههای مرسوم تجاری) تایید کرده باشند و نسبت به انجام تعهدات خود، متعهد باشند؛
ب. واحد تجاری بتواند حقوق هر یک از طرفین را در ارتباط با کالاها یا خدماتی که باید انتقال یابد، تشخیص دهد؛
پ. شرایط پرداخت واحد تجاری برای کالاها یا خدماتی که باید انتقال یابد، تشخیص داده شود؛
ت. قرارداد حاوی مفاد و محتوای تجاری باشد (انتظار روند ریسک، زمانبندی یا مبلغ جریانهای نقدی آتی واحد تجاری، بتواند در نتیجه قرارداد تغییر کند.)
ترکیب قراردادها
واحد تجاری، در صورت احراز یک یا چند معیار از معیارهای زیر، باید دو یا چند قرارداد را که هم زمان یا در زمانهای نزدیک بهم با یک مشتری (یا اشخاص وابسته به آن مشتری) منعقد کرده است، ترکیب کند و آنها را به عنوان قراردادی واحد در نظر بگیرد:
الف. قراردادها به صورت یک بسته با یک هدف تجاری، مذاکره شده باشند؛
ب. مبلغ مابهازای قابل پرداخت در یک قرارداد به قیمت یا عملکرد قرارداد دیگر بستگی داشته باشد؛یا
پ. کالاها یا خدمات تعهد شده در قراردادها (یا برخی کالاها یا خدمات تعهد شده در هر یک از قراردادها)، طبق بندهای 23 تا 31 تعهد عملکرد واحدی باشند.
تعدیل قرارداد
تعدیل در قرارداد، تغییر در دامنه یا قیمت (یا هر دو) یک قرارداد است که به تایید طرفهای قرارداد رسیده است. تعدیل قرارداد در برخی صنایع و حوزههای مقرراتی تحت عنوان دستور تغییر، اصلاحیه، متمم یا الحاقیه قرارداد شناخته میشود.
فایل PDF استاندارد شماره 43 حسابداری
روشهای اندازهگیری پیشرفت
واحد تجاری باید از یک روش واحد برای اندازهگیری پیشرفت هر تعهد عملکردی ایفا شده در طول زمان استفاده کند و باید آن روش را بطور یکنواخت برای تعهدات عملکردی مشابه و در شرایط مشابه بکار گیرد. در پایان هر دوره گزارشگری، واحد تجاری باید پیشرفت در ایفای کامل تعهد عملکردی ایفا شده در طول زمان را تجدید اندازهگیری کند.
نتیجهگیری
استاندارد43 حسابداری باعث میشود تا چهارچوبی یکپارچه برای شناخت درآمد عملیاتی و پرداختن به موضوعات مرتبط به آن در اختیار داشته باشیم. با ورود این استاندارد، شاهد کاهش و یکپارچه سازی استانداردهای مرتبط با شناسایی و اندازهگیری درآمد هستیم.
سوالات متداول
- چه روشهایی برای اندازهگیری پیشرفت واحد تجاری در ایفای کامل عملکرد وجود دارد؟
دو روش اصلی برای اندازه گیری پیشرفت واحد تجاری وجود دارد:
روشهای مبتنی بر خروجی، روشهای مبتنی بر ورودی - استاندارد 43 تصویب شده 1402، منجر به اصلاحاتی در کدام یک از استانداردهای حسابداری شده است؟
استاندارد 1 ارائه صورتهای مالی، استاندارد 4 ذخایر، بدهیهای احتمالی، استاندارد 8 حسابداری موجودی مواد و کالا، استاندارد 11 داراییهای ثابت مشهود، استاندارد 17 داراییهای نامشهود، استاندارد 22 گزارشگری مالی میان دوره ای، استاندارد 32 کاهش ارزش داراییها، استاندارد 35 مالیات بر درآمد، استاندارد 36 ارائه ابزارهای مالی، استاندارد 37 افشای ابزارهای مالی، استاندارد 38 ترکیب های تجاری شد. - چرا واحد تجاری باید درآمد عملیاتی شناسایی شده حاصل از قرارداد با مشتریان به طبقاتی تفکیک کند؟
واحد تجاری باید درآمد عملیاتی شناسایی شده از قرارداد با مشتریان به طبقاتی تفکیک کند که نحوه تأثیرپذیری ماهیت، مبلغ، زمانبندی و عدم اطمینان درآمد عملیاتی و جریانهای نقدی از عوامل اقتصادی را نشان دهد. - هدف از تخصیص قیمت معامله به تعهدات عملکردی چیست؟
هدف واحد تجاری هنگام تخصیص قیمت معامله این است که قیمت معامله را به هر تعهد عملکردی( یا کالا یا خدمت متمایز) به مبلغی تخصیص دهد که نشان دهنده مبلغ مابهازایی باشد که واحد تجاری انتظار دارد در قبال انتقال کالاها یا خدمات تعهد شده به مشتری، نسبت به آن محق باشد.